Vertrouwen in de overheid
We zijn helemaal klaar voor de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen op 16 maart 2022. Hoe kunnen we kiezers overtuigen om op onze partij te stemmen?
Ik kan met een gerust hart uitleggen dat onze kandidaten in Amsterdam veel kennis van zaken hebben en er zijn in het verleden altijd zeer deskundigen kandidaten geweest binnen onze partij. Daar kunnen we echt trots op zijn. Amsterdam was een PvdA bolwerk en andere partijen zijn altijd jaloers geweest op onze bestuurders. Kandidaten met heel veel bestuurlijke ervaring en een groot sociaal hart. Dit is het grondbeginsel van vertrouwen in de politiek. Hoe weet je tegenwoordig wat de kandidaten voor ons kunnen doen? Dat wordt al een stuk ingewikkelder. Het ligt dus niet aan de kandidaten. Vroeger (ja die goede oude tijd!) had je een hele rits onafhankelijke dagbladen die onze politici zeer kritisch volgden en er een oordeel over hadden. Daar kon je in meegaan of niet. Daardoor kreeg je vertrouwen in politici en partijen. Er worden nu maar heel weinig kranten gelezen helaas. Vroeger waren de meeste mensen overdreven trouw aan hun partij, hun overheid en wat er maar ook van hogerhand werd bedongen. Zo waren ze opgevoed. En uit welk nest je kwam, sociaal of liberaal. Dat grote vertrouwen in de maatschappij vond ik van mijn ouders wel eens vreemd, dat onvoorwaardelijke geloof in wat er voor ons bedongen werd. Ook het vertrouwen in banken was bijna mythisch! Dat komt denk ik gedeeltelijk omdat bijvoorbeeld de banken in principe correct en niet frauduleus waren, of we waren nog niet op de hoogte van de verdienmodellen toen.
Wat maakt nou toch dat er tegenwoordig geen enkele fiducie is in eigenlijk alles?
We weten nu dat banken het in principe niet goed met ons voor hebben. Daar moeten we dus iets aan doen. Qua informatie is er nu veel flutnieuws en enge algoritmes in o.a. facebook. Kwaliteitsjournalistiek is zeer zeldzaam geworden. Als ik ergens een mening over wil hebben, wil ik het liefst 4 of meer gedegen stukken over dat onderwerp lezen. Daarna verzamel ik alle meningen en kom meestal tot de conclusie dat het heel genuanceerd ligt. Meestal is het geen ja of nee. Het is heel leuk maar ook ingewikkeld en tijdrovend!
Even had ik de hoop dat door de coronapandemie er wat meer rust in de samenleving zou komen. Dat is tijdelijk wel een beetje gelukt denk ik, maar de reclame industrie is helaas weer op oorlogssterkte! Ze doen er alles aan om je in een fantasie bubbel te laten geloven en liegen erop los. Dit is ook Ombudsproblematiek.
In mijn ogen beginnen de problemen met het kopen van spullen. Koopjes is iets van alle tijden en daar willen we graag gebruik van maken. Alles is al duur genoeg. OK enkele voorbeelden: ik wil graag goed internet, muziek, tv en andere geneugten. Ik ga zoeken en begrijp er binnen enkele seconden helemaal niks meer van. Een abonnement kost 15 euro en er staan nog wat doorgestreepte getallen op. Kortom een koopje! Blijkt dat de marketing ons professioneel voor het lapje houdt en ons een welkomst cadeautje aanbiedt, maar eigenlijk zit je 2 jaar vast aan een bedrag van 60 euro of meer per maand met een pakket van dingen die je absoluut niet nodig hebt. Ik word daar schrikachtig van. Een aanslag op mijn vertrouwen in alles. Daarvan bekomen geloof ik de maatschappij niet meer. Dus iedereen liegt er maar op los is mijn conclusie. Genoeg voorbeelden daarvan in de politiek. Kortom laten we beginnen met wetgeving tegen misleidende advertenties. Zet volop in op eerlijke voorlichting en vertel de kandidaat stemmers welke kant we op moeten. Dat is denk ik de PvdA voor de langere termijn.
Stem PvdA !
Eduard van Regteren Altena
