GEZOCHT!
Nee, mijn poes is niet weggelopen, ik ga weglopen. Nu klinkt weglopen wel een beetje als “op de vlucht”, maar zo is het niet bedoeld. Ik stop ermee als voorzitter van de afdeling. Die aankondiging heb ik binnenshuis al een tijdje geleden gedaan en dan nu publiekelijk. Zonder een discussie te willen openen over het verschil tussen aanleiding en oorzaak was de aanleiding voor mijn idee om er op afzienbare termijn mee te stoppen de uitslag van het Brexit-referendum. En nog preciezer: de reacties van heel veel jonge Britten die zich door oude Britten verraden voelden omdat die ouderen massaal voor Brexit hadden gestemd en de jongeren daarmee hun toekomst verloren zagen gaan.
Of het waar is doet er niet toe – fact free politics nietwaar – maar gaf mij wel het mentale zetje om te bedenken dat jongeren zelf maar aan de bak moeten. Ook door het klassieke handwerk binnen een partij op zich te nemen door bijvoorbeeld voorzitter van een afdeling te worden. In Oost hebben we de afgelopen tijd al een behoorlijke verjonging doorgemaakt in het bestuur,maar dat kan nog beter. Het mooist zou zijn als bij een algemene ledenvergadering van onze afdeling in Oost plotseling de zaal vol jonge mensen zit die het bestuur overnemen – met behoud van de zittende jongeren, natuurlijk. En Nick en Eduard dan? Sorry mannen, elke revolutie eist slachtoffers! Noem het collateral damage.
Maar zoiets zie ik niet snel gebeuren. We hebben zeker nog behoorlijk wat leden, ook jonge leden en er komen nog steeds ook nieuwe bij, maar het concept van een algemene ledenvergadering lijkt wat aan slijtage onderhevig.
De verjonging zal dus blijven gaan zoals nu gaat, stapje voor stapje en soms zelfs een stapje achteruit bijvoorbeeld als een net tot het bestuur toegetreden ambitieus jongmens zich laat verleiden een “hoger” niveau van politiek te willen bedrijven (succes Bas!). Wat kan hoger zijn dan zo dicht mogelijk bij de altijd lastige afweging van belangen van de burger te staan? Mijn wens om plaats te maken komt dus vooral voort uit het idee dat jongeren zelf meer verantwoordelijkheid voor hun eigen toekomst zouden moeten willen nemen, ook door gewoon ouderwetse politiek te bedrijven. Het komt niet voort uit teleurstelling, in de politiek, de partij of inde jongeren zelf. Ik ben wel een beetje bezorgd over de bereidheid van jongeren om zich politiek of maatschappelijk in te spannen.
Dit klinkt wel wat ‘oude lullen’-achtig en toen ik dit schreef greep ik de Dikke Komrij erbij met 1000 en enige gedichten uit de 19de en 20ste eeuw waarin een gedicht van Riekus Waskowsky staat:
De anatomische les
Vanmorgen hebben wij in het Wilhelminagasthuis
ter gelegenheid van het jubileum van de Vara
een echte ouwe socialist ontleed.
Het was gek wat er allemaal tevoorschijn kwam:
halfvergane rode vlaggen, strijdliederen,
internationale broederschappen en solidariteit,
AJC een potje poepen en zes geschiedenisboeken
door P. Quack (antiquarisch).
In plaats van hersenen vonden wij: ‘Een ver-
ontrustend rapport over de afnemende belangstel-
ling van de jongere generatie voor het dem. soc.’
Riekus Waskowsky (1932-1977)
Waskowsky schreef dit in 1966 en sindsdien hebben zich telkens weer nieuwe lichtingen jongeren gemeld met belangstelling voor het democratisch. socialisme., zoveel zelfs dat ze zich actief wilden inzetten. Dat zal nu ook het geval zijn.
Dus:…GEZOCHT!…… JONGE VOORZITTER (v/m)
Leden kunnen hun belangstelling voor deze vacature kenbaar maken door het sturen van een e-mail voorzien van motivatie en CV aan de secretaris van de afdeling,
<!–
var contact = "Amir Rafi"
var email = "pvdaamsterdamoost"
var emailHost = "gmail.com"
document.write("” + contact + ““)
//–>
.
