Het Ombudsteam

Laatst werd ik op LinkedIn gefeliciteerd door oud-bestuurslid Rob Horseling voor het 7 jarig jubileum van ons Ombudsteam in Amsterdam Oost. Het is inderdaad fijn dat ons bestuur vasthoudt aan dit project. Oud-voorzitter van de PvdA Hans Spekman was een “ombudsmens” ten voeten uit, en moedigde ons aan zo’n spreekuur te beginnen.

Het is immers de beste manier om je wijkgenoten de kans te bieden hun persoonlijk ongemak/leed te bespreken met ons team, via ons spreekuur tweemaal per maand, of telefonisch of per mail. Ok, er zijn heel veel instanties waar je bij kunt aankloppen, en dat doen ze vaak behoorlijk goed. Maar van het kastje naar de muur gestuurd worden is helaas nog steeds aan de orde van de dag. Een voorbeeld: een daklozenkrant verkoper wilde hogerop en een nieuwe studie gaan doen. Daar had hij een computer voor nodig. De mogelijkheid om een computer te krijgen van de gemeente is er, maar er waren zoveel haken en ogen dat het bijna mislukte. Gelukkig is het goed afgelopen.

Heel veel klachten gaan over het volgende onderwerp: nep-aanbiedingen. Wat ik persoonlijk het moeilijkste vind, is de wijze waarbij bijna alle bedrijven onze burgers proberen te misleiden met aanbiedingen die uiteindelijk geen aanbiedingen blijken te zijn. Voorbeeld: Televisie/internet aanbieder biedt pakket aan voor € 12,— per maand. Ander bedrag wordt niet genoemd. Het blijkt alleen de eerste 3 maanden zo te zijn en daarna het “gewone” tarief van €17.50.

Precies hetzelfde met telefoon abonnementen, energie maatschappijen, etc. En dan heb ik het nog niet eens over zogenaamde prijsvergelijkers op internet, die gesponsord blijken te zijn door de maatschappij die er uiteindelijk als beste uitspringt. Als je er speciaal op let is het ongelofelijk hoe onze maatschappij is ondergedompeld met deze praktijken. Als je een solide schoolopleiding hebt gehad, herken je de trucs, maar hoeveel mensen tuinen er niet in!

We moeten echt naar een andere maatschappij, waar list en bedrog niet geaccepteerd wordt, we moeten werken aan vertrouwen, en niet tolereren dat we leven in een allesomvattende consumptiemaatschappij.

Logisch dat je als burger na meerdere “ongelukjes” met “aanbiedingen” in de problemen komt. Voor dat je het weet zit je in de schuldhulpverlening, en wat daar voor doodenge tussenpersonen bij betrokken zijn. Dat is werkelijk een ramp!

Ok het is simplistisch, maar als we willen dat de burger meer vertrouwen in de maatschappij, de gemeente en de politiek wil krijgen, dan moeten we af van het genept worden door bedrijven.

Scharreleieren klinkt fraai, maar is het niet.
Is een bio product echt bio?

Kortom, er is werk aan de winkel!

Klik hier voor meer informatie over het ombudsteam.