Zoals de ouden zongen!

We schrijven medio juni. De dag van de arbeid is alweer even achter de rug. In Amsterdam Oost organiseerden we de 1 mei viering samen met het Willem Drees Huis. Bart van Bruggen (voorzitter Jonge Socialisten) en kamerlid Otwin van Dijk hielden een verhaal over ongelijkheid tussen generaties en ongelijkheid in de zorg.

Wat mij prikkelt, is hoe ongelijkheid er over tien jaar uit ziet, zowel voor jongeren als voor de 55-plusser. Komt de werkloze senior dan sneller aan een baan dan nu? En krijgt de jongere loon naar werken? Op dit moment is het percentage langdurig werklozen hoger dan in de jaren 80 en inmiddels een structureel probleem (CBS). Meer dan 3% van de beroepsbevolking zit, nu de economie langzaam lijkt te herstellen, nog steeds langer dan een jaar zonder werk. En dat zijn vooral de senioren. En jongeren die al een baan hebben, betaald volgens het minimumjeugdloon, werken vaak maar 12 tot 4 uur in de week. Kortom: voor te veel mensen geen vetpot.

En over tien jaar, hebben we in 2025 antwoorden geformuleerd, hebben we iets gedaan? Er zijn oplossingsrichtingen genoeg. Van belonen naar productiviteit, zoals de werkgevers regelmatig roepen, tot demotie. Of zetten we in op het basisinkomen?  Over tien jaar ziet de arbeidsmarkt er in ieder geval anders uit dan nu en zal de ongelijkheid zich ook anders uiten. Hoe dat gebeurt, is aan ons. Ik kan niet stil blijven zitten. Wat mij betreft is dat niet een arbeidsmarkt die volledig geflexibiliseerd is, waarbij een deel zich permanent uit de naad werkt en een ander deel structureel toekijkt. En niet in een Amsterdam waar de ongelijkheid gegroeid is.

Bart sprak tijdens de 1 mei viering over de strijd voor een solidair systeem door onze grootouders. Grootouders die ook in de zaal zaten, Willem Drees nog hebben horen spreken en soms letterlijk voor onze huidige vrijheden gestreden hebben. De vraag aan onze generatie is nu, hoe behouden we onze solidariteit en vrijheid? En wat gaan de daar aan doen? Misschien wel een ongelijke strijd, want de erfenis is groot. Het is wel een strijd die we aan moeten gaan en die nodig is. Gelijke kansen, goed werk en vrijheid blijven niet vanzelf. U hoort van ons!